اندیکاتورهای متقدم و متأخر ابزارهایی هستند که قوت یا ضعف اقتصادها یا بازارهای مالی را ارزیابی می‌کنند. به زبان ساده‌تر، اندیکاتورهای متقدم پیش از چرخه اقتصادی یا روند بازار تغییر می‌کنند. در مقابل، اندیکاتورهای متأخر بر اساس رویدادهای پیشین عمل می‌کنند و در مورد داده‌های قبلی یک بازار یا اقتصاد خاص اطلاعاتی در اختیار ما قرار می‌دهند.

به‌ عبارت‌ دیگر، اندیکاتورهای متقدم، سیگنال‌های مقدماتی را فراهم می‌کنند (پیش از رخ دادن رویدادها یا روندها) و اندیکاتورهای متأخر بر اساس یک روند که در حال شکل‌گیری است، سیگنال‌هایی تولید می‌کنند. سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی که تحلیل تکنیکال انجام می‌دهند، از این دو گروه اندیکاتورها در معاملات سهام، فارکس و رمزارزها استفاده می‌کنند.

در بازارهای مالی، اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال تاریخچه طولانی دارند که به اوایل دهه 20 میلادی بازمی‌گردد. ایده‌ای که پشت این اندیکاتورها وجود دارد به توسعه نظریه داو باز می‌گردد که بین سال‌های 1902 و 1929 روی داد. بر اساس نظریه داو، نوسانات قیمت‌ها تصادفی صورت نمی‌گیرند و از این‌ رو می‌توان با استفاده از تحلیل کامل رفتار پیش بازار آن‌ها را پیش‌بینی کرد

به‌ علاوه، اندیکاتورهای متقدم و متأخر برای ترسیم عملکرد اقتصادی به کار می‌روند؛ بنابراین، همیشه برای تحلیل تکنیکال و قیمت‌های بازار استفاده نمی‌شوند، بلکه به دیگر متغیرها و شاخص‌های اقتصادی نیز مربوط می‌شوند.